Quick Search

พลอยนั่งอยู่ในห้องที่เคยอยู่มาแต่เด็ก ความรู้สึกเก่าๆ ที่เคยมีมา เมื่อก่อน ก็กลับมาสู่ตัวได้บ่อยๆ...พลอยเองก็มิได้ทราบว่า เมื่อตนกลับ มาเข้าวังในตอนนี้ ตนปรารถนาอะไรแน่ แต่เมื่อได้เข้ามาแล้ว

 ก็รู้ว่าตนได้ อะไรกลับไป สิ่งที่ได้นั้นก็คือ คำลงเอยของบทกลอนที่ค่อนข้างจะยึดยาว หรือจุดขมวดตอนท้ายของตะเข็บแห่งชีวิตที่พลอยได้นั่งสอยมาช้านาน ชีวิตที่จะดำเนินต่อไปนั้น พลอยไม่รู้สึกวิตก เพราะมองดูเหมือนกับชีวิต ของคนอื่นซึ่งพลอยจะเป็นแต่เพียงผู้นั่งดูห่างๆ เท่านั้นเอง