Quick Search

การยอมรับความไม่สมบูรณ์แบบไม่ได้หมายความว่าเราขี้เกียจ มาตรฐานต่ำา พอใจ กับความล้มเหลว ไม่ใส่ใจต่อความเป็นเลิศ ไม่ปรับปรุงตัวเอง หรือขาดความกระตือรือร้น ตามแก่นแท้ของแนวคิดนี้คือการลงมือทำให้บรรลุเป้าหมาย หรือทำสิ่งดีๆในชีวิต โดยไม่ต้องหวังให้มันสมบูรณ์แบบมากจนเกินไป นั่นคือการให้ความสำคัญกับการลงมือทํา มากกว่าจะต้องทําให้ดีเยี่ยม แต่ก็ไม่ได้ตัดเรื่องการลงมือทําให้ดีเยี่ยมออกไป แค่กำจัดความกลัว ว่าจะทําไม่ดีพอออกไปต่างหาก

วิถีเก่าที่จะปลดปล่อยความสมบูรณ์แบบคือการบอกให้ “ละทิ้ง” ความสมบูรณ์แบบ และหวังว่าทุกคนจะทำตามได้ แต่แนวทางใหม่คือการแสดงให้เห็น “เคล็ดลับเล็กๆ” ซึ่งเรียบง่าย แต่มีกลยุทธ์ที่จะทำให้เราค่อยๆ “ละทิ้ง” ความสมบูรณ์แบบโดยไม่ต้องฝืน

การยอมรับความไม่สมบูรณ์แบบหมายถึงความใส่ใจต่อสิ่งต่างๆน้อยลง เช่น

ใส่ใจผลลัพธ์ให้น้อยลง ใส่ใจการทํางานให้มากขึ้น

ใส่ใจสิ่งที่คนอื่นคิดให้น้อยลง ใส่ใจว่าตัวคุณเองต้องการเป็นอะไร

และอยากทําอะไรให้มากขึ้น

ใส่ใจเวลาให้น้อยลง ใส่ใจภารกิจให้มากขึ้น